Trouwens. Eentje voor de reeks 'kleine ergernissen van het leven'. Vorige week stond ik gedwee te wachten aan een bijzonder doorsnee bushalte in een Vlaams boerengat. Boek in mijn handen, aaipod op maximum volume (voor zover mijn zelfopgelegde volumelimiet dat toelaat), abonnement in de aanslag. Bus komt aangereden, ik zie hem al van ver (in dergelijke stille straten zijn wimpels en witte paarden niet nodig om een aankomst te verkondigen). Even een schets van de omgeving om mijn onbegrip te kaderen: ik sta in een straat waar in die tijd van het jaar en op dat moment welgeteld 1 auto om de 5 minuten passeert. Voor mij een veld, achter mij een veld, langs de weg wat huizen. Maar wanneer hij dus nadert, kijkt de buschauffeur me bloedserieus aan en maakt een bijzonder irriterend gebaar dat je alleen maar erg droog en ongeïnspireerd en hoegenaamd ontoereikend qua ergernisgraad kan vertalen als een volledig oprecht informerend en bijna onbegrijpend 'Moet je met deze bus mee?'
NEE dwazerik, ik sta daar voor de leut een beetje te verkleumen aan een bushalte zonder bankje met mijn effing buzzy pas in de hand omdat ik dat een fijne plaats vind om te lezen en contempleren. En als ik dat beu zou worden, zou ik MISSCHIEN EVENTUEEL kunnen overwegen om de VOLGENDE bus te nemen een VOL UUR LATER.
Gaia en dierenrechten allemaal goed en wel, maar als ze rijbewijzen beginnen uitdelen aan bavianen, is er iets zwaar loos.
Volgens mij wond ik me er toen niet half zo over op als vandaag, maar goed. Frustrerende dag en gedachten. Korte nacht, korte lont.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten