woensdag 3 juni 2009

Schrijft er eentje op mijn lijf zonder begin en zonder slot

Nu we toch bezig zijn, en een beetje emo, een liedje waar ik de afgelopen dagen uitvoerig naar heb geluisterd:



Ongekunstelde tekst, zit mooi in elkaar. Opmerkelijk trouwens dat het typisch Brabants aandoet, terwijl Hannelore Bedert uit West-Vlaanderen komt.

Toen ik het argeloos meezong zei de kleine zus plots: 'Zo zielig!' Doet uw ogen toe, ik ben zoveel schoner als ge 't licht uitdoe, inderdaad, niet bepaald een zin die blaakt van zelfvertrouwen. En toch wil ik mijn zelfrespect te allen tijde ruilen voor Hannelores muzikaal talent.

Geen opmerkingen: